Хадзіць забараняецца, вучымся лятаць

Кожны раз, калі размова з афіцыйнымі асобамі заходзіць аб нашых правах і абавязках, яна ператвараецца ў суцэльную дэмагогію. На справе ж трэба разумець адну галоўную рэч, што правы не даюць, а бяруць. Гэта значыць, што за правы трэба пастаянна змагацца напрацягу жыцьця, адваёўваць іх па крысе. А каб быў змагарны плён, неабходна салідарнасьць, як аб’ядноўваючая сіла. Праяўляць салідарнасьць жа могуць толькі тыя людзі, якія ня страцілі пачуцьця чалавечай, гэта значыць нацыянальнай годнасьці.

Грамадзянін Нясьвіжа Д. кожны дзень вяртаеццуа з працы па вуліцы, што вядзе ад касьцёлу да гарадскога стадыёну, уздоўж гаражоў былой вайсковай часткі.

У свой час, калі ў краіне распачыналася кампанія ўсеагульнай кампаніі флікерызацыі, спадара Д аштрафавалі за адсутнасьць наяўнасьці гэтай цацкі пры сабе. Супрацоўнікі ДАІ тады паводзілі сябе выключна ветліва і нават падвезьлі яго дадому на службовым аўтамабілі, з меркаваньняў каб ён на астатнім шляху да хаты ня ствараў небясьпекі дарожнаму руху.

Часы мяняюцца ня ў лепшы бок. На пачатку лютага грамадзяніна Д зноў запынілі супрацоўнікі Нясьвіскага ДАІ на гэтай дарозе з мэтаю праверкі на флікерызацыю, а калі ўбачылі, што ў яго аж тры экзэмпляры гэтых цацак, дык заявілі, што ўсё роўна аштрафуюць за тое, што засталі яго на правым баку дарогі, а не на левым. Але ж усе пешаходы пераходзяць дарогу зь лева на права менавіта ў гэтым месцы, бо да яго можна ісьці па пешаходным ходнікам, якія далей ператвораны камунальнікамі ў звалку сьнега і рухацца можна толькі па дарозе. Пешаходныя пераходы адсутнічаюць, абочына ператворана ў сьнежныя горы і людзям застаецца толькі вучыцца лятаць.

У чалавека ў форме стаіць іншая задача – выкалочваньне сродкаў у бюджэт з кішэняў грамадзян. Вось яны і стараюцца вытрасаць грошы любым коштам. Мала таго, дык пацярпеламу ад міліцэйскай "працавітасьці” давялося дыхаць у службовым аўтамабілі нікатынам, бо таварыш міліцыянэр дэманстратыўна адмовіўся прыпыніць курэньне, нават дазволіў сабе зьдзеклівыя рэплікі ў бок затрыманага.

Вынік: штраф у 35 тысячаў беларускіх фанцікаў фактычна ні за што. Гэта азначае, што і надалей хадзіць па гэтай вуліцы небясьпечна, бо могуць ізноў пераехаць праз вашыя правы на міліцэйскім аўтамабілі. Крайні – грамадзянін. Мянты і камунальнікі ні пры чым.

Нягледзечы на мізэрны штраф, спадар Д зьвярнуўся ў суд і пракуратуру са скаргай на супрацоўнікаў з вольным разуменьнем сваіх абавязкаў, законаў і правоў грамадзян. Цікава, да якога рашэньня прыдуць гэтыя структуры, якія прызначаныя бараніць правы грамадзян і законнасьць ў краіне? Аб выніках справы чытачоў мы пазнаёмім пазьней, пасьля разгляду скаргі ў судзе.

Алесь