Па савецкай традыцыі

9-га траўня адбыўся чарговы прагон паднявольнага насельніцтва па цэнтральных вуліцах Нясьвіжа да брацкай магілы жаўнераў, загінуўшых у той бязьлітаснай бойні, арганізаванай Гітлерам разам з таварышам Сталіным.

Мерапрыемства ў Нясьвіжы не зьдзіўляе навізной. Як заўсёды ў абавязкова-прымусовым парадку зганяюцца "трудзяшчыеся колекцівов”, іх выстрайваюць ў калону і пад гукі аркестра праводзяць па цэнтральных вуліцах горада да брацкай магілы паблізу палаца Радзівілаў. Моўчкі праходзяць шэрагі людзей з заклапочанымі тварамі, бо ў галаве адно – хутчэй прайсьці ды ляцець дадому. Там шмат рознах спраў чакае людзей. Гэта зусім не значыць, што яны дрэнна ставяцца да ўдзельнікаў той вайны, да той вялікай перамогі, якая, нажаль, так і не сталася для беларусаў сапраўды вызвольнай. Хоць і вызваліліся з-пад нямецка-фашыстоўскай акупацыі, але засталіся ў сталінска-савецкай імпэрыі, дзе беларусам не адводзілася права на нацыянальнае выжываньне.

У калёне, бліжэй да пераду рухаюцца ініцыятары мерапрыемства – раённае кіраўніцтва. Ветэраны вайны ў большасьці ўжо ня ў стане прайсьці гэты шлях, а бяз іх робіцца выразна, што сьвята даўно ўжо прыватызавана дзейснай уладай, а ветэранам адводзіцца роля дэкарацый. Да гэтай даты ім выдалі крыху харчаваньня, гарэлкі, здараецца, што выдаюць і канвэрцік зь невялікай сумай, а дзе ўзяць болей?

Алесь Язьвінскі